با تغییر شبکه مخابراتی و اینترنتی کشور از کابل مسی به فیبر نوری، سرنوشت آن‌ها چه خواهد شد؟ در این مطلب از وبلاگ خریدشارژ به بررسی سرنوشت خطوط مسی می‌پردازیم. با ما همراه شوید.
فهرست مطالب
مقدمه
پس از توسعه شبکه فیبر نوری در کشور درباره آینده شرکت‌های FCP، نگرانی و ابهام پیش‌آمده که با تغییر شبکه مخابراتی و اینترنتی کشور از کابل مسی به فیبر نوری سرنوشت آن‌ها چه خواهد شد؟
فیبر نوری در برابر خطوط مسی
به گزارش خریدشارژ به نقل از ایسنا، در سال‌های گذشته با توجه به تعداد زیاد شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات ارتباطی به‌ویژه خدمات پهنای باند و ADSL در کشور در قالب مجوزهای ISP/ISDP یا PAP سازمان تنظیم مقررات رادیویی ایران به‌عنوان مرجع صدور پروانه‌های ارتباطی و مخابراتی در کشور، تصمیم به ساماندهی و تجمیع این تعداد زیاد از اپراتورها و ارائه‌دهندگان خدمات ارتباط ثابت (اعم از تلفن ثابت یا پهنای باند اینترنت) گرفت.
حاصل این کار ارائه دو نوع پروانه/مجوز به نام‌های پروانه ارائه خدمات ارتباطی ثابت که به سروکو (ServCo) معروف است و پروانه/مجوز ایجاد و بهره‌برداری از شبکه ارتباطات ثابت که به اف سی پی (FCP=Fixed Communication Provider) معروف است، شد.
بر این اساس در سال‌های اخیر شرکت مخابرات ایران نسبت به تبدیل شبکه‌های مخابراتی و اینترنتی از کابل مسی به فیبر نوری گام برداشته و این تغییرات نیز تاکنون تا حد زیادی پیشرفت داشته است، اما در این سال‌ها برخی از شرکت‌ها که به FCP معروف هستند، بدون سرمایه‌گذاری و هزینه برای ساختارهای اولیه از بسترهای آماده‌شده توسط مخابرات استفاده و خدمات خود را به کاربران ارائه کرده‌اند.
خطوط PCM و خطوط مسی
با افزایش درخواست خطوط ثابت در مناطق مختلف، گاهی اوقات ممکن است شرکت مخابرات برای صرفه‌جویی در هزینه و تجهیزات، از خطوط PCM به‌جای خطوط مسی استفاده کند. Pulse Code Modulation درواقع یک دستگاه است که ظرفیت خطوط را افزایش می‌دهد و امکان ارائه 8 یا 16 خط تلفن به مشترکین را فراهم می‌کند؛ اما به دلیل مشکلات زیاد مانند نویز بالا و کیفیت پایین، امکان انتقال و دریافت هم‌زمان داده را ندارد. به همین دلیل است که سرویس اینترنت پرسرعت ADSL بر روی خطوط PCM قابل‌ارائه نیست.
خطوط فیبر
در ایران از یک‌رشته فیبر نوری برای سرویس‌دهی به تعداد زیادی از کاربران استفاده می‌شود و درنتیجه به دلیل به اشتراک‌گذاری این خطوط با هزاران کاربر، امکان ارائه سرویس اینترنت با سرعت‌بالا وجود ندارد. این خطوط مشکلی در تبدیل صوت ندارند اما برای انتقال داده مناسب نیستند، چراکه امکان ارائه پهنای باند بیشتر از ۲ مگابایت را ندارند و برای ارائه اینترنت با سرعت بیشتر به مبدل‌های پیشرفته‌ای نیاز است که در حال حاضر تنها توسط شرکت مخابرات ارائه می‌شود.
کافو یک جعبه فلزی است که معمولاً در هر کوچه و محله‌ای با رنگ خاکستری یا سفید قرار دارد. برای تشخیص خطوط تلفن خود می‌توانید کافو را بررسی کنید. خطوط فیبر معمولاً از مرکز مخابراتی تا کافو محل شما به‌صورت فیبر نوری است اما ازآنجا تا درب خانه شما به‌صورت زوج سیم مسی خواهد بود. از طرف دیگر خطوط PCM از مرکز مخابرات تا کافو زوج خطوط مسی هستند و از کافو تا ساختمان شما نیز مسی است؛ اما ازآنجا تا هر واحد ساختمان تقسیم به ۴، ۸ یا ۱۶ زوج سیم می‌شود که باعث می‌شود بر روی یک زوج خطوط مسی تعداد بیشتری خط به مشترکین ارائه شود.
توسعه خطوط مسی
اما درنهایت چندی است پس از تغییر کامل شبکه مخابراتی به فیبر نوری این سؤال ایجادشده که تکلیف شرکت‌های PCP چیست؛ معاون امور مشتریان شرکت مخابرات ایران در پاسخ به این سؤال گفته است که شبکه فیبر نوری بستری است که امکان ارتباط پرسرعت را برای کاربران فراهم می‌کند، اما قرار نیست با توسعه شبکه فیبر نوری شبکه خطوط مسی جمع‌آوری شود بلکه به‌موازات توسعه شبکه فیبر نوری شبکه کابل مسی نیز توسعه خواهد یافت.
به گفته زارعیان بسیاری از کاربران مخابرات بر روی سرعت ۴ تا ۸ مگ درخواست دریافت خدمات دارند و اصراری برداشتن فیبر نوری ندارند. او به شرکت‌های PCP که با ساختار کابل مسی فعالیت می‌کنند اشاره و بیان کرد: قرار نیست با توسعه شبکه فیبر نوری مشکلی برای این‌گونه شرکت‌ها پیش آید، زیرا پیش‌بینی می‌کنیم که بخش عمده‌ای از مشتریان، اینترنت موردنیاز خود را بر اساس سیم مسی دریافت کنند.
بر این اساس کابل مسی به‌راحتی تا سرعت ۸ مگ اینترنت را پوشش می‌دهد و حتی در برخی از مناطق نیز تا ۱۶ مگ نیز آزمایش‌شده و کابل مسی توانایی پوشش آن را داشته و مشکلی به وجود نیامده است، بنابراین پیش‌بینی می‌شود کاربران خانگی خدمات اینترنتی خود را بر اساس کابل‌های مسی دریافت کنند. ازاین‌رو برای توسعه این سیستم برنامه‌هایی وجود دارد.